Anestezjolog odpowiada za prawidłowe przygotowanie pacjenta do operacji, dobranie protokołu oraz przeprowadzenie i kontrolę znieczulenia. Ponadto zajmuje się leczeniem bólu ostrego i przewlekłego.
Przygotowując pacjenta do znieczulenia, przeprowadza wizytę kwalifikacyjną, na której zbierana jest historia medyczna i szczegółowy wywiad. Podczas rozmowy anestezjolog pyta m. in. o choroby przebyte w przeszłości, przyjmowane leki, przebieg poprzednich znieczuleń oraz inne uwagi opiekuna.
Pacjent przechodzi badanie kliniczne, a także ma wykonywane badania krwi, dlatego na wizytę kwalifikacyjną zwierzak powinien być na czczo. Jeśli stan tego wymaga, mogą zostać zlecone badania dodatkowe, tj. poszerzone badania krwi, RTG, USG, EKG, czy echo serca.
Na podstawie przeprowadzonej wizyty kwalifikacyjnej, oceniając stan pacjenta, anestezjolog oszacowuje ryzyko anestetyczne, najczęściej stosując przy tym klasyfikację ASA. Jest to pięciostopniowa skala, którą w skrócie można tłumaczyć: ASA I – niskie ryzyko znieczuleniem, ASA V – wysokie ryzyko znieczuleniem.
Klasyfikacja ASA:
I – młody- dorosły pacjent do planowanego zabiegu
II – szczenięta, kocięta, pacjenci bez chorób towarzyszących, wymagający operacji
III – pacjenci z zaawansowaną chorobą systemową, pacjenci geriatryczni
IV – poważne choroby ogólnoustrojowe z problemami kompensacją, pacjenci powypadkowi
V – pacjenci z zagrożeniem życia
W następnej kolejności anestezjolog opracowuje protokół znieczulenia. Sposób, w jaki zostanie przeprowadzone znieczulenie, a także rodzaj leków użytych w trakcie jest dobierany indywidualnie dla każdego pacjenta. Protokół znieczulenia obejmuje: leczenie przeciwbólowe, premedykację, indukcję, podtrzymanie znieczulenia, fazę wybudzania oraz leczenie wspomagające i opiekę pooperacyjną. Do podtrzymania znieczulenia najczęściej stosujemy w naszej przychodni znieczulenie wziewne z użyciem izofluranu. Jest także możliwość stosowania znieczuleń TIVA, czyli znieczuleń przy podaży leków jedynie dożylnie.
W trakcie zabiegów z asystą anestezjologa, to na nim spoczywa odpowiedzialność za monitorowanie i kontrolowanie stanu pacjenta, podczas gdy chirurg może w spokoju skupić się na operacji, dzięki czemu pozostaje maksymalnie skupiony co pozwala skrócić czas trwania zabiegu.
Aby zachować jak największe bezpieczeństwo podczas znieczulenia i uniknąć powikłań pozabiegowych, stosuje się: specjalistyczny monitoring, odpowiednio dobraną płynoterapię, protokół znieczulenia dostosowany do konkretnego pacjenta oraz zapewniamy komfort cieplny w trakcie zabiegów operacyjnych i podaż tlenu.
Sprzęt monitorujący pacjenta pozwala na kontrolowanie parametrów życiowych pacjenta, tj.:
- pulsoksymetr – pomiar saturacji krwi oraz pulsu,
- EKG – pokazuje aktywność elektryczną serca, dzięki czemu możemy wykrywać śródzabiegowo arytmie, np. bloki przedsionkowo-komorowe, tachykardie zatokowe, dodatkowe pobudzenia komorowe itd.,
- temperatura – dzięki termometrom doprzełykowym możemy stale kontrolować temperaturę pacjenta i reagować na jej zmiany (prewencja hipotermii i hipertermii), – ciśnienie krwi – nieinwazyjny pomiar ciśnienia tętniczego (NIBP),
- kapnografia – pozwala na ocenę m. in. głębokości znieczulenia, wykrywanie hipo- i hiperwentylacji.
Po zabiegu każde zwierzę zostaje przeniesione na salę szpitalną, gdzie znajdują się odpowiednio przystosowane klatki, w których pacjenci w sposób komfortowy mogą się wybudzać. Opieka szpitalna zapewnia pacjentowi miękkie podłoże, koce i systemy ogrzewające, a także płynoterapię. W trakcie wybudzania ważny jest monitoring parametrów życiowych oraz ocena bólu. Dzięki temu można zastosować odpowiednie leczenie przeciwbólowe, gdyż każde zwierzę odczuwa ból w sposób indywidualny, a leczenie powinno być dostosowane do konkretnego pacjenta. Jeśli nie ma przeciwwskazań – pacjent zostaje wypisany do domu.